Aile hayatının en hassas boyutlarından biri babalıktır. Babalık sadece ekmek kazanmakla değil, şefkat, adalet, merhamet ve terbiye ile ölçülür. Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed aleyhissalâtu vesselam, çocuklarına ve torunlarına karşı gösterdiği tavırlarla bütün babalara kıyamete kadar yol gösterecek eşsiz bir örnektir.
Kur’an’ın Gösterdiği Yol
Cenâb-ı Hak, Resûlullah’ı “âlemlere rahmet” (Enbiyâ, 107) olarak tanıtmıştır. Onun rahmeti sadece ümmete değil, evlatlarına ve torunlarına da taşmıştır. Çocuklarına karşı merhameti, Kur’an’ın rahmet ikliminin ev içindeki yansımasıdır.
Şefkat ve Merhametin Babası
Hz. Fatıma radıyallahu anha, Peygamberimizin yanına geldiğinde Resûlullah ayağa kalkar, onu öper ve yanına oturturdu. Bir baba olarak kızına gösterdiği bu saygı, İslam’ın kadına verdiği değeri en açık biçimde ortaya koyar.
Hasan ve Hüseyin’i sırtına bindirip onlarla oyun oynaması, torunlarını omzuna alarak cemaate çıkması, onun şefkat dolu babalığını gösterir. Bir gün torununu öptüğünde yanındaki bedevî, “Benim on çocuğum var, hiçbirini öpmedim” deyince, Resûlullah: “Merhamet etmeyene merhamet olunmaz” buyurmuştur (Buhârî, Edeb, 18).
Disiplin ve Terbiyede Örnek
Resûlullah sadece sevgi göstermez, aynı zamanda çocuklarını terbiye ederdi. Hz. Hasan’ın eline sadakadan bir hurma geçtiğinde, hemen ağzından çıkarıp: “Ey yavrum! Sadaka bize helal değildir” diyerek ona helal-haram bilincini aşılamıştır.
Hz. Ömer radıyallahu anh, bu terbiyeyi gördüğünde şöyle demiştir: “Muhammed, çocuklarına küçük yaşta haramı öğretir, helale alıştırırdı.”
Babalıkta Adalet
Peygamber Efendimiz, çocuklar arasında adaletli davranmayı sıkça vurgulardı. Bir sahabi çocuğuna hediye verirken diğerini ihmal edince, “Tüm çocuklarına eşit verdin mi?” diye sormuş, hayır cevabı alınca, “O halde ben zulme şahitlik etmem” (Müslim, Hibât, 14) buyurmuştur. Bu hadisiyle babalığın şefkat kadar adaletle de tamamlandığını göstermiştir.
Sahabeden ve Büyüklerin Dilinden
Hz. Ebû Bekir, Resûlullah’ın çocuklarına olan sevgisini gördüğünde, “Vallahi, onun evinde sevgi deniz gibi akardı” demiştir.
 Hz. Ali radıyallahu anh ise, Peygamberimizin kızına olan sevgisini dile getirerek, “Fatıma, Resûlullah’ın gönül çiçeğiydi. Onu gördüğünde gülümser, ona baktığında huzur bulurdu” demiştir.
Hz. Osman ise, “Çocuklarını bu kadar seven bir baba, ümmetini de aynı şefkatle sever” diyerek, babalık ile ümmetin önderliği arasındaki bağı işaret etmiştir.
Âlimlerin ve Davetçilerin Bakışı
İmam Gazâlî, “Resûlullah’ın çocuklarına muamelesi, şefkat ile terbiyeyi bir arada tutmanın en güzel örneğidir.” der. 
İmam Nevevî ise, “Onun çocuklara sevgisi, ümmet için sünnet, onlara terbiyesi ise şeriattır” diyerek bu dengeyi açıklar.
Hasan el-Bennâ, “Çocuk terbiyesi, İslam davasının ilk halkasıdır. Resûlullah bu halkayı ailesinde kurdu” sözleriyle eğitimde babalığın önemini vurgular. 
Seyyid Kutub, “Resûlullah’ın torunlarına sevgisi, İslam’ın sertlik dini olmadığının delilidir.” derken, 
Mevdûdî, “Onun babalığı, ümmet için bir mekteptir” ifadesini kullanır.
Günümüz İçin Mesaj
Bugün nice çocuk, babalarının ilgisizliğiyle büyüyor. Kimi sadece maddi ihtiyaçlarını karşılayan, sevgisini göstermeyen babalar; kimi de otoriteyi şefkatsizliğe dönüştürüyor. Oysa Peygamber Efendimiz, hem merhametli hem de terbiyeci bir baba olarak dengeyi kurmuştu. Çocuklarına hem sevgi vermiş hem de ahiret için onları hazırlamıştı.
Sonuç
Hz. Muhammed aleyhissalâtu vesselam, baba olarak insanlığın en güzel örneğidir. O, sevgisiyle çocuklarını huzurlu kılmış, terbiyesiyle onları hayra yöneltmiş, adaletiyle onların gönlünü kazanmıştır. Bugün her Müslüman babanın yapması gereken, evinde Resûlullah’ın babalığını yaşatmak, çocuklarına hem dünya hem ahiret için rehberlik etmektir. Çünkü unutulmamalıdır ki, bir toplumun geleceği babaların evde attığı tohumlarla filizlenir.
Selam, dua, tefekkür ve muhabbetlerle..

Ahmet YOLDAŞ/ TÜRKİYE AİLE MECLİSİ DİYARBAKIR İL BAŞKANI