Bu hususta Rabbimiz “Kim bir Müslümanın veya herhangi bir kimsenin malını almak için yalan yere yemin ederse Allah kendisinden gazaplı olduğu halde Allah’a mülaki olur” hadisi şerifte ise “Allah adına yemin edip sonradan bozanın Allah hasmıdır.” buyrulmaktadır.
İFTİRA
Olmayan bir şeyi olmuş gibi anlatmak veya nakletmektir. Büyük bir ahlaksızlıktır. En adisi ve ağır olanı namus üzerine atılan iftiradır. İftira Allah(cc)nezdinde büyük günahtır. Müfteri (iftira eden)hasettir, köle ruhludur, kindardır, vicdansızdır, soysuzlukla damgalıdır, insanların en bayağısıdır, istediklerini zorbalıkla elde etmeye çalışan zalimdir. Ayette “Her zalim ve zorbanın sonu hüsrandır.” buyurulmaktadır.
SIR TUTMAMAK 
Rasulü Ekrem (sav) “Bir kişi bir mecliste bir sözü söylerken etrafına bakındığı zaman, o söz dinleyenlere emanettir.” buyurmaktadır. O halde sır emanettir. O sırrı ifşa emanete hıyanettir, hainliktir. “Müminler kardeştir, kardeşinin sırrını başkalarına söylemek ona ihanettir.”
SÖZ VERİP SÖZÜNDE DURMAMAK
Dil va’deder nefis karşı çıkar. Kişi nefsine uyar verdiği sözünden cayarsa o zaman “Ey iman edenler akitlerinizi yerine getirin.” (Maide-1) buyuran Allah’a (c.c) isyan etmiş olur ki bu hal nifak alametidir. Nitekim Rasulü Ekrem (sav) “Vaad borç gibi ve belki borçtan daha mühimdir.” buyurmaktadır. Kişi şayet söz verirken içinden yapmamaya kararlı ise bu nifakın ta kendisidir. Yine Rasulü Ekrem (sav) “Kim ki bir Müslümanın verdiği ahdi bozarsa Allah’ın azabı meleklerin laneti ve bütün insanların nefreti onun üzerine olsun, onun ne farz nede nafile ibadeti kabul olunmaz.” buyurmaktadır.
YALAN ŞAHİTLİK:
Yalan yere şahitlik yapmak iman ile bağdaşmayan büyük günahlardandır. Yüce Allah (cc) “Ey iman edenler hak üzere durup adaleti yerine getirmeye çalışan hakimler veya Allah için doğru söyleyen şahitler olun. Velev ki o şahitliğiniz nefisleriniz veyahut ana babanızla yakın akrabalarınız aleyhinde olsun. İster üzerine şahitlik yaptığınız kimseler zengin veya fakir olsun.” (Nisa-135) buyurmaktadır. Yalan şahitlik ise bir hakkın gasp edilmesine vasıta olmaktır. Adaletin önünde engeldir. Zulme rızadır, zalimlere yardakçılıktır. Allah’a isyandır. İnsanlar arasında düşmanlıkların vücuda gelmesine sebeptir, dilin büyük afatlarındandır. Onun için Rasulü Ekrem (sav) “Bir Müslümanın aleyhinde yalan yere şahitlik eden cehennemdeki yerini hazırlasın.” buyurmaktadır. Diğer bir hadisi şerif de ise Hz. Peygamber (sav)’in müminlere tavsiyesi “Allah’tan korkmak, doğru konuşmak, emaneti yerine getirmek, ahde vefa, herkese selam vermek, herkese karşı alçak gönüllü olmak ve merhamet etmek.” şeklindedir.
GIYBET
Gıybet, duyduğu zaman insanın hoşuna gitmeyecek olan bir kusurunu gıyabında söylemektir. Gözü şaşıdır, başı keldir, boyu kısadır vs. gibi bedenî cimridir, riyakârdır, korkaktır vs. gibi ahlaki; hırsızdır, içkicidir, haindir, zalimdir vs. gibi dinî; edepsizdir, çok konuşur, çok yer vs. gibi dünyevî; babası ameledir, kötü insandır, vs. gibi nesebi ile alakalı söylenenlerin hepsi gıybettir. Yüce Allah (cc) bu konu ile alakalı olarak “Bazınız bazınıza gıybet etmesin, hanginiz ölü kardeşinin etini yemekten hoşlanır ondan tiksindiniz.” (Hucurat-12) ayeti kerimesi ile gıybet etmenin tiksindirici bir davranış olduğunu müminlere bildirmiştir. Kabir azabının sebeplerinden birisi gıybet, diğeri söz gezdirmek, bir diğeri ise idrardan sakınmamaktır. Demek ki kabir azabının iki sebebi dil ile alakalıdır. Onun için gıybetten sakınmak gerekir. Gıybeti dinleyende gıybet eden gibidir. Nitekim Rasulü Ekrem (sav) “Dinleyende gıybet edenlerin birisidir.” buyurmaktadır.
İnsan kindarlığı yüzünden veya kendisini aklamak için veya kendi kötülüklerini başkalarına yüklemek için veya kendisini azim başkalarını hakir gördüğü için veya haseti yüzünden gıybete düşer. Bu sebeplerin hiçbiri meşru değildir.