Diyarbakır, yeni eğitim-öğretim yılının başladığı ilk gün sabahına umutla değil, buruk bir gerçekle uyandı: Ekmeğe %25 zam. 

Temel gıda maddesi, sofraların vazgeçilmezi, dar gelirlinin en büyük dayanağı olan ekmek, artık çok daha ulaşılmaz hale geldi.

Bir düşünün… 

Daha dün çocuğunu okula göndermek için kırtasiye masraflarını zor karşılayan, servis parasını kara kara düşünen, kirayı nasıl ödeyeceğini hesaplayan vatandaş, bugün fırına gittiğinde yeni bir yükle karşı karşıya kaldı. 

Peki bu karar kimden çıktı?

Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi, Fırıncılar Odası ve Valilik temsilcilerinden oluşan komisyondan.

Şimdi vatandaşın kafasında sorular çığ gibi büyüyor:

1-Buğdayın anavatanı sayılan Mezopotamya ovasında ekmeğe zam neden yapılır?

2-Daha bir yıl dolmadan zam kararı alınırken hangi gerekçeler öne sürülür?

3-Valilik bu karara karşı çıkar mı? İtiraz eder mi?

4- Hukuki süreç başlatır mı?  Yoksa sessiz mi kalır?

Cevap aranıyor ama ortada net bir açıklama yok.

Zamların Gölgesinde Yaşamak

Enflasyonun düştüğü yönünde açıklamalar yapılırken, halk neden her gün yeni bir zamla yüzleşiyor? 

Ekmek 25 liraya, bir simit/poğaça 15 liraya çıkmışsa, dar gelirli halini siz düşünün.

Emekli, zaten ay sonunu getiremiyor, asgari ücretli borç batağında, çoğu memur kirada. 

Bunu birisi izâh etsin!..

Fırından ekmeği kredi kartı ile alan var, şehir içi ulaşımını kredi kartıyla yapan var...

Vatandaş artık “Yavan ekmekle karın doyurmak” deyimini bile hayal edemiyor,  ekmek bile lüks oldu.

Kimi eve günde altı - yedi açık/on üç- on dört somun ekmek  girerken  ya sofradan lokmalar azalacak ya diğer giderlerden kısılacak.

Sorun yalnızca ekmekle sınırlı değil. 

Herkesin dilinde aynı söylenti: “Sırada ulaşım zamları var.” 

Bugün ekmek, yarın otobüs, ertesi gün su...

Diyarbakır Büyükşehir ve alt kademe belediyeleri ne zaman Halk Ekmek Fabrikaları'nı devreye koyacak?

Belediye seçimleri öncesinde bunu her adaya yönelttik, parti il baskanlarına sorduk.

Mevcut merkez belediyelerin konu hakkında kararı nedir?

DBB ne diyor, ilk ağızdan?

İsteyen Halk Ekmek alsın isteyen Fırınlardan.

Bu gidişle bir ev ekmeğini sadece pişirme parası on-on beş lira olsa kim tepki gösterecek?

Vatandaş, kendi ekmeğini evindeki ocakta mı yapsın?

Belediye bir ara mahalle tandırlarını yapmıştı.

Şimdi büyükşehir'de tandır dumanları mı yükselsin, yeniden?

Diyarbakır insanı, zam furyasıyla adeta nefessiz bırakılıyor.

Sessizlik ve sorumsuzluk nereye kadar?

En acısı, bu zam karşısında güçlü bir tepkinin yükselmemesi. Ne bir siyasi partiden ciddi bir itiraz var ne  sivil toplum örgütlerinden.

 Diyarbakır, sadece yönetenlerin değil, yaşayanların şehri.  

Tabloya bakıldığında, şehir birilerinin “çiftliği” gibi kullanılıyor.

 Vatandaşın sesini kısmak, itirazını duymamak artık olağanlaşmış gibi.

Burada iktidarı, muhalefeti  ayrı ayrı düşünmek gerekiyor. 

Bu zammı doğrudan merkezi hükümet değil, yerel yönetimlerin aldığı kararla uygulamaya koyuyor.

 Dolayısıyla “ekmeğe zam” meselesini sadece iktidar karşıtlığına indirgemek de, tüm suçu tek bir yere yıkmak da yanlış olur. 

Bu, doğrudan şehrin yönetim anlayışıyla ilgili bir durumdur.

Vatandaşlık Görevi nedir?

Peki ne yapılmalı?

Öncelikle susmamalıyız.

 Herkes kendi gücü nispetinde sesini yükseltmeli. 

Hukuki yollar, demokratik haklar kullanılmalı.  Zamların önünde durabilecek tek güç, halkın ortak iradesidir.

 Bugün itiraz edilmezse, yarın sadece ekmeğin değil, hayatın her alanının fiyatı daha da artacaktır.

Ekmek, bu toprakların en kadim sembolüdür.

 Sofraya bereket, vatandaşa umut demektir. 

Bugün Diyarbakır halkı bu umudunu kaybediyor. 

Bir simidin 15 liraya satıldığı, ekmeğin 25 liraya dayandığı yerde artık “adalet” sadece mahkeme salonlarında değil, sokakta da aranır hale gelir.

Son söz şu olmalı: Bu halk zamlarla yaşamaya mahkûm değildir. 

Bu şehri yönetenler, bu halkı zamlarla uyandırmayı bırakmalıdır.