Bir futbol maçında tribünlerden yükselen küfürler, bazen sadece maça dair olmaz. Son Bursa maçında, maçla hiçbir ilgisi olmayan bir kadının adının hedef alınması da bunun açık bir örneğidir. Burada durup düşünmek gerekir. Alakasız bir maçta, sahayla, skorla, futbolla ilgisi olmayan bir kadına neden hakaret edilir?
Bu tür hakaretler masum değildir. “Tribün coşkusu”, “anlık öfke” gibi ifadelerle geçiştirilemez. Kadına yönelik bu dil, açıkça kabul edilemez niteliktedir ve toplumsal huzuru bozan bir anlayışın ürünüdür. Çünkü burada amaç eleştiri değil, aşağılamadır. Amaç fikir tartışmak değil, bir kadını kamusal alanda hedef haline getirmektir.
Asıl mesele tam da buradadır. Bir erkek siyasetçi söz konusu olduğunda kullanılan dil ile bir kadın hedef alındığında kullanılan dil aynı değildir. Kadın söz konusuysa iş kolayca küfre, cinsiyetçi ifadeye ve toplu linç psikolojisine dönüşebiliyor. Bu da bize şunu gösteriyor: Sorun yalnızca siyaset değil, sorun kadının hala bazı alanlarda “fazlalık” olarak görülmesidir.
Üstelik hakaret edilen kişi yalnızca bir kadın değil, aynı zamanda bir annedir. Ama burada isimden bağımsız bir gerçek var: Hiçbir anne, hiçbir kadın bu tür hakaretleri hak etmez. Bir kadını, bir anneyi küfürle anmak; aslında annelik kavramına, kadın onuruna ve toplumsal değerlere yönelmiş açık bir saldırıdır. Bunun adı ne öfke ne de tepki olabilir. Bu, doğrudan bir saygısızlıktır.
Şunu sormak zorundayız: Bu ülkede kadınlar sadece belli alanlarda mı var olabilir? Tribünde adı anıldığında küfür edilen, meydanda konuştuğunda susturulmak istenen bir kadın figürü, sağlıklı bir toplumun göstergesi olabilir mi? Bir maçta atılan sloganın, ülkenin zaten hassas olan toplumsal dengesini germesi kime ne kazandırır?
Bu yazı bir kişiyi savunma yazısı değildir. Bu yazı, kullanılan dile itirazdır. Eleştiri başka bir şeydir, hakaret başka. Tepki başka bir şeydir, hedef göstermek başka. Kadına yönelen bu tür sözler, sadece bir kişiyi değil, birlikte yaşama kültürünü de yaralar.
Futbol geçer, maç biter. Ama normalleştirilen dil kalır. O dil bugün tribünde, yarın sokakta, ertesi gün başka bir yerde karşımıza çıkar. Yapılanlar açıkça ülkenin huzurunu bozmaya yöneliktir. Bu yüzden mesele bir maç meselesi değil, memleket meselesidir.