Memlekette işsizliği çözdük çok şükür! Artık herkesin bir ek gelir kapısı var. Kimi taksiye çıkıyor, kimi internetten satış yapıyor, kimi de kriptoya yatırım yapıyor. Ama en yaratıcı iş modelini bulup piyasaya sürenler başkaları: Sosyal medyada analarına küfür ettirip tazminat kasası dolduranlar.

Bunlara bakınca insanın aklına şu geliyor: “Vay be! Demek şeref böyle kolay paraya çevriliyormuş.”
Ben yıllardır yanlış biliyormuşum; şeref, haysiyet, onur dediğin şey kutsal, satılmaz, parayla ölçülmez sanıyordum. Meğer yanlışmış! Bunlar için şeref, mahkeme dosyalarında kullanılan bir “yan gelir aracı.”

Nasıl çalışıyor sistem?
Önce bir sosyal medya hesabı açıyorlar. Profil resminde ya anonim bir avatar, ya da sahte bir surat. Başlıyorlar insanları kışkırtmaya. Yazıyorlar, çiziyorlar, laf atıyorlar. Amaç tek: Sizi çileden çıkarmak. Sizden o sihirli kelimeyi almak… Küfür!
Sonrası malum: Ekran görüntüsü, dava dilekçesi, manevi tazminat.

Bir bakıyorsunuz adam geçimini sağlıyor. Kimisi fabrika kurar, kimisi tarla eker, kimisi işçi olur. Bunlar ise “küfür toplayıcısı.” Bir nevi tarım yapıyorlar aslında… Ama ekinleri hakaret, hasatları para.

Üstelik rol yetenekleri de sağlam. Mahkemeye çıkınca gözyaşları sel olur:
“Bize ana avrat sövdüler, onurumuz kırıldı, gururumuz incindi.”
Yahu senin onurun olsa, üç kuruşa pazara çıkarır mısın? Senin gururun olsa, küfür avına çıkmazsın!

Bunlara aslında “dijital dilenciler” de diyebiliriz. Ama normal dilencinin hiç değilse başını önüne eğmiş bir hali vardır. Bunlarda o da yok. Yüzleri kalın, vicdanları yok, utanma duygusu zaten yıllar önce istifa etmiş.

Bir de şunu söyleyeyim:
Bunlara küfür eden de biraz saf oluyor hani. Çünkü karşısındaki adam belli ki kışkırtmak için yazıyor. Sen hâlâ dayanamayıp ana avrat sayıyorsun. Sonra da kendi elinle onun cebine para koyuyorsun. Yani küfrün bedeli pahalı. O yüzden en iyisi hiç bulaşmamak.

Sonuçta memlekette yeni bir meslek türedi: Küfür avcılığı.
Kimisi balık tutar, kimisi kuş avlar, bunlar da insan sabrı avlıyor. Bir tek fark var: Onların oltasına yem olarak “şeref” takılmış. Şerefleri de öyle ucuz ki, her dava dosyasında indirimli satılıyor.

Benim tavsiyem şu:
Bu asalaklara en ağır küfrü bile etmeyin. Çünkü en ağır küfür bile onlara fazla gelir. Küfür bile şeref ister; onlar o seviyede değil.