Tarih boyunca güçlü imparatorluklar kuruldu, nice krallıklar, nice devletler geldi geçti. Kimi toprağıyla, kimi ordusuyla, kimi hazineleriyle övündü. Ama dikkatle bakıldığında geride kalanların çoğunun ortak bir yanı vardır: Silahlarıyla değil, akıllarıyla, zihinleriyle, insanı çözme kabiliyetleriyle iz bırakmışlardır. Çünkü gerçek iktidarın kaynağı hiçbir zaman sadece kılıçta, tankta, tüfekte olmadı. Gerçek iktidarın kaynağı, insanı anlamış, toplumu çözümlemiş bir zihinde saklıdır.

Silahlar korku yaratır; fakat korkunun ömrü kısadır. Korkuyla yönetilen kitle, fırsatını bulduğunda ya isyan eder ya da sırtını döner. Oysa gönül bağıyla yönetilen kitle, liderini korumak için canını ortaya koyar. İşte bu fark, tarihin yönünü belirlemiştir. Herkesin konuştuğu, herkesin tartıştığı mesele budur: Güç, sadece kaba kuvvet midir; yoksa insanı çözmek mi asıl kudreti doğurur?

Bugün dünyaya bakın. Teknoloji çağında yaşıyoruz; en gelişmiş füzeler, en sofistike savaş uçakları, en güçlü ordular var. Ama yine de nice devletler kendi halkının gönlüne dokunamadığı için çöküyor. Silahları devasa ama kalplere hükmedemiyorlar. Çünkü insanın kalbine giden yol, silahın namlusundan geçmez; aklın, hikmetin ve adaletin yolundan geçer.

Her birey bir sırdır. Bir insanı çözmek, koca bir kitabı okumak gibidir. İşte bu yüzden “herkesi çözmüş kafa” ifadesi basit bir söylem değil, bir hakikatin özüdür. Bir lider düşünün; toplumun gençlerini, yaşlılarını, kadınlarını, çocuklarını, işçisini, köylüsünü, zengini, fakiri anlayabilen… Onların hangi cümlede gülümsediğini, hangi sözde kırıldığını, hangi adımda umutlandığını görebilen bir lider… İşte gerçek iktidar odur. Silahların, orduların bile yapamayacağı bir şeyi o yapar: İnsanların kalbine taht kurar.

Ecdadımızdan örnek alalım. Selahaddin Eyyubi, sadece kılıcıyla değil; adaletiyle, anlayışıyla, düşmanını bile çözümleyebilme kabiliyetiyle tarihe geçti. Fatih Sultan Mehmet, sadece İstanbul’u fethetmedi; Bizans’ın zihnini, ruhunu da çözdü. Onların başarısı, sadece top ve kılıçla değil; zihin ve kalp gücüyle mümkün oldu.

Bugün de aynı şey geçerlidir. Toplumunu tanımayan, halkının ruhunu anlamayan, gençlerini çözümleyemeyen liderler ne kadar güçlü görünürse görünsün aslında güçsüzdür. Çünkü gerçek güç, halkıyla bağ kurmaktır. Halkını tanımak, onun acısında yanında olmak, sevincinde paydaş olmaktır.

Herkesi çözmek; bir öğretmenin öğrencisini anlamasıdır, bir babanın evladının derdini sezmesidir, bir yöneticinin halkının sesini duymasıdır. Bu kabiliyet olmadan iktidar sadece unvandan ibarettir. Ama bu kabiliyet varsa, unvan olmasa bile insan lider olur.

Asıl iktidarın sırrı işte buradadır: İnsan çözmek. Zihni okumak, kalbi hissetmek. Çünkü insanı çözebilen zihin, karşısında kim olursa olsun üstün gelir. Silahın yapamadığını yapar, gönüller kazanır, geleceği inşa eder.

Bugün her zamankinden daha çok bu zihne ihtiyaç var. Herkesi çözmüş, herkesi anlamış, herkesi kuşatabilmiş bir kafaya… Çünkü gerçek iktidarın sahibi odur. Ve unutmayalım: Tarihi değiştirenler, silahı olanlar değil; insanı çözmüş olandır.