Hayatta istenen ve gerçekleşen farklıdır.

Beklenen, istenen olmayınca her şey tepetaklak olur.

Yerel seçimlerde her aday, kimi projelerini somutlaştırmaktan uzak.

Halk Ekmek konusunu gündeme taşıyan biz olduk, ısrarda.

Bir halk ekmek fabrikası maliyeti hesaplamadan, bu konuda " Projelerim arasında halk ekmek fabrikası var." denilemez.

Siyâset  bizde temeli olmayan esas üzerine inşâ edildiği için sıkıntılar ortaya ister istemez boy verir.

Bu gün Ramazan'ın 5. Günü cuma günü..

Halk Ekmek Fabrikası olsaydı, askıda ekmek uygulaması için vatandaş, fırın kapılarında saatlerce bekler mıydı, ezik-büzük?

Bizim insanımız 25-30 TL ile 6 Somun ekmeğini alırdı, parasıyla.

Açık ekmeği 10 TL'ye varken alamayan bulunmaz.

İnsanımız, kimisine benzemez.

El açmaz, kendi halinde yaşar.

Alnı açık başı diktir, doğrusu.

Bir halk ekmek fabrikası için çok şeyler söylenebilir...

Belki bir buğday anbarı olan şehirde, belediyenin yıllık buğday alımı ile sadece halk ekmek değil, makarna, bulgur, kısırlık, yarma, pirinç unu olmak üzere komple bir fabrikayla bir çok kalemde ucuzluk sağlanır.

Istihdam, masa başına olmayan göreve memur çalışan atamak değildir.

Böyle bir fabrika kompleksiyle kaç kişi istihdam edilir, üretim, çalışma ve pazarlama metoduyla?

Tunceli uygulaması, emsal alınırsa hububat ve tahıl ürünleri paketleme tesisi de kurulabilir.

Beklenen ve istenen farklı olunca tablo bu.

Siyasîlerin projeleri arasında tramway-metro tartışmaya açık.

Yapılsaydı, zamanında trafik ve ulaşım, arapsaçına dönmezdi.

Vatandaşın vaatlere karnı tok.

Tok da açlar rahat durmuyor, bir türlü...