Sadece yaşadığım coğrafya değil tüm dünyada barışı görmek istiyorum. Anlatamıyorum… Savaş barıştan daha zor ve pahalıdır biliyor musunuz? Hatta savaşın çığırtkanlığı bile daha zordur barıştan… Savaş acılıdır, barış mutlu! Barış içinde yaşarken, öldüren, katleden ya da çevreye ve topluma zarar verildiğini duymazsınız. En kütü barış hali savaştan dana iyi inandığımız İslam dini hep savaşa karşı olmamız emrediyor Savaş zordur, barış kolay! Barış için gizli planlar yapıp, pusular kurmanıza gerek yoktur. Birlerinin sizi öldürme, yıkma çabası içinde olmadığını bilirsiniz. Huzurla koyarsınız başınıza yastığa. Savaş zarar vericidir, barış yapıcı, koruyucu! Şehirleriniz, tarihi eserler, doğa zarar görmez suçsuz yere. Bin yılların kültür ve doğa izlerini korur, üstüne güzellikler koyabilirsiniz. Savaşta sansürlenecek pek çok söz, hareket ve görüntü vardır; oysa barış açık açık yaşanır! Zararsızdır. Açık şöyleyim bugün yaşananlarda dolayı endişeliyim keşke umutlu olsaydım Barışı konuştukça kutuplaştırdık, faşizmi besledik, toplumun gerilme katsayısını artırdık. Barışa inancı öldürdük, savaşmadan barışın olmayacağına kendimiz bile inandık… Ne oldu? Sadece çözümsüzlüğe bir miktar daha çözümsüzlük kattık. Keşke bunlar yaşamasaydı. Keşke uçaklarda bombalar silahlar da mermiler yağmasaydı ülkem bu kaosa girmeseydi. Ancak operasyon başladı geri adım atmak olmaz. Bizlere düşen sivil halkın korunması için dua etmek. Bunun yanında askerlerimiz içinde aynı şekilde duada bulunmak. Dünyayı sadece asker üniformalarının rengiyle görmek isteyenlerin başka renkleri görmemize engel olmalarına dayanamıyorum. İnsanlık için, memleketim için, adamız için güzeli istememizi, barışı özlememizi tehdit görmelerini anlamak istemiyorum. Tanık olduklarımız elimizi, kolumuzu, dilimizi bağlıyor. Maalesef sadece yazabiliyoruz. Yazıyoruz ki gelecek nesiller, barışı nasıl engellediğimizi okuyup ders çıkarabilsinler. Çözümsüzlüğü besleyerek barışa engel olan çözümsüzlükten nemalanan iç ve dış güçlerin çıkarı sorun çıkarıyor. Eninde sonunda çözümsüzlük, Ortadoğu coğrafyasında yaşamını sürdürmekte olan milletleri parçalayacaktı ki bu bizleriz ve işte oldu bile. Biz de parçalandık. Aslında onların “cepsel” sorunlarının etnik sorunmuş gibi algılanmasını sağlayacak Türklüğü, Kürtlüğü, dini, kültürü sorgular olduk şuursuzcadır. Bütün bunlar sayesinde, milliyetçilik, militarizm ve çözümsüzlük yanlıları ile savaşı barış zannedenler kadrolaştırıldı. Artık barışa giderek daha da uzaklaşmaktayız. Dedim ya! Barış deyince bana uzaylı bir ucubeymişim gibi bakanlardan sıkıldım. Oysa çözüm de barış da çok yakınımızda. İşi yokuşa sürmeden, niyet önce çözüm ve barış diyerek yola çıkılsa, kademeli bir planlamayla bir iki sene içinde sonuca varılır