KÜTÇE TABELA

Eren: Diyarbakır’da kayyım atanan ilçelerden biri olan Bismil Belediyesi’ne bağlı Selet (Salat) Mahallesi girişinde yer alan “Hûn bi xêr hatin” (Hoş geldiniz), “Selet” ile “Seleta jor” yazılı Kürtçe tabela kaldırılmış, yerine “Yukarı Salat Mahallesine hoşgeldiniz, Bismil’de mutluyum”, “Yukarı Salat” ve “Aşağı Salat” yazılı tabela dikilmiştir. Dedi

Belediye Kanunu’nun 3. maddesinde, belediyeler “Belde sakinlerinin mahallî müşterek nitelikteki ihtiyaçlarını karşılamak üzere kurulan ve karar organı seçmenler tarafından seçilerek oluşturulan” kamu tüzel kişisi olarak tanımlanmaktadır ve halkın ihtiyaçlarına göre hizmet üretmek yükümlülüğü altındadır. Mahalle muhtarından belediye başkanına tüm yerel yönetimler, sakinlerinin gönüllü katılımıyla ortak ihtiyaçları belirlemek ve mahallenin yaşam kalitesini geliştirmek zorundadır.

Fakat siyasi iktidarın halkın iradesini gasp ederek temsiliyetini sonlandırmak amacıyla yürürlüğe koyduğu kayyım uygulamasıyla Belediyeler halkın ihtiyaçlarını karşılamıyor, aksine Kürtlerin kimliğini, kültürünü, dilini ve tüm değerlerini yok sayarak Kürt halkına karşı ret, inkar, imha ve asimilasyon uygulamalarına devam ediyorlar.

TARİHİ ULUCAMİ MERDİVENLERİ

Tarihi M.S 639 yıllarına dayanan Diyarbakır Ulu Cami, o dönemlerde şehir merkezindeki bulunan en büyük ibadethane olan Martoma Kilisesinin camiye çevrilmesiyle oluşturulmuştur. 1901 yılında Büyük Selçuklu İmparatorluğunun Hükümdarlarından Melikşah’ın buyruğu ile eklentiler yapılarak onarılmıştır. 1115 yılında geçirdiği yangın ve depremler nedeniyle zarar gören yapı, İslam aleminin 5. Harem-i Şerifi olarak kabul edilmektedir. Cami içerisinde Osmanlı ve Selçuklu hükümdarlarına ait kitabeler ve ünlü bilgin El Cezeri’nin yaptığı güneş saati bulunmaktadır.

Yaklaşık 1400 yıldır ayakta olan Diyarbakır Ulu Caminin merdivenleri, Diyarbakır Valiliği ve Kültür Varlıkları Koruma Kurulu’nun aldığı karar nedeniyle yıkıldı. Tarihi Camiye engellilerinde engelli araçları ile girmesi için yapılacak rampa için yıkım kararının verildiği belirtilirken, Diyarbakır Surlarının UNESCO Uluslararası Kültürel Miras listesine girmesi için büyük çaba sarf eden Diyarbakır Müzesi eski müdürü Arkeolog Nevin Soyukaya’da yapılan işleme “Bugünün koşullarında teknoloji o kadar gelişti ki müzelerde kullanılan katlanabilir asansörler yapılabilir. Merdiveni yıkmak tarihi yapıya zarar verir. Birçok çözümü vardır. Tarihi yapıya zarar verecek çözümden kaçınmak lazımdır. Görselliği bozmadan yapıya zarar vermeden çözümler bulunabilirdi” diyerek tepki gösterdi.

 ENGELLİ BİREYLERİN SORUNLARI

Engelli bireylerin karşılaştıkları en büyük engellerden biri ekonomik ve toplumsal yaşama katılmalarının engellenmesidir. Engellilerin istihdamının sağlanması bir zorunluluktur. Türkiye’de çalışabilecek koşullara sahip olmasına rağmen işgücüne ve istihdama dahil edilmeyen önemli bir engelli nüfusu bulunmaktadır. Bir şekilde istihdama katılan engellilerin ise çalışma yaşamında ciddi sorunlarla mücadele etmesi gerekmektedir. Çalıştıkları iş yerleri ve kurumların fiziki engelleri, engelli çalışanlara yönelik geliştirilen ön yargı ve tutumlar, sürekli vasıfsız işlere verilmeleri, terfi haklarından yoksun bırakılmaları ve düşük ücretlere çalıştırılmaları bu sorunların başlıcaları arasındadır. Vekili olduğum Diyarbakır ilinde de ciddi bir engelli nüfusu bulunmaktadır. Kentimizde birçok kamu kurumunun ve iş yerinin fiziksel yapısı engellilere göre yapılmamıştır. Birçok kamu kurumu engelli kotasını doldurmamakta ve boşta bırakmaktadır. Yine kentimizde kabartmalı şeritlerin önemli bir kısmının tahrip olduğu, rampaların kullanılamaz durumda olduğu ve kaldırımların araçlar ve dükkanların masaları tarafından işgal edilmesinden kaynaklı engellilerin ciddi zorluklarla karşılaştıkları bilinmektedir. Yine kentimizde bulunan birçok tarihi ve kültürel mekân engellilerin ulaşabileceği nitelikte düzenlenmemiştir.