Ülkesinde güneşe hasret olan mevsimi sıcak denizi olan ülkelere geliyor.

Gelen her turist, geldiği ülkeye döviz bırakıyor.

"Turizmin bacasız fabrika" şeklinde tarifinin sebebi bu.

Turistik merkezlerin olduğu şehirlerde  iş-istihdam böyle sağlanıyor.

Otelcisi-lokantacısı-esnafı para kazandıkça döviz hanesi bol rakamlara yükseliyormuş.

Buraya kadar her şey güzel, aslında.

Biz, niçin başka ülkelere gidemiyoruz?

Paramız, pul hükmünde birçok ülke nazarında.

A Ülkesinin parası bizimkinden 35 Kat kıymetli.

Kendi memleketinde asgarî ücret alan, bizde bey gibi karşılanıyor.

Davul-zurna, halk oyunları ekibi, havaalanlarında şenlik.

Kendi ülkesinde işsizlik maaşı alıp turist olarak gelen var.

Turist döviz bırakır, ülke kalkınır ya!..

Biz, neden yurt dışına turist olarak gidemiyoruz?

Paranın dünya piyasasında alım gücü oldukça zayıf.

En büyük paramız 200 TL.

Bir öğünlük yemek yemeye yetmiyor.

Bir karpuzun 200 TL' ye alınmadığı ortamda yanına 100 TL'yi kardeş yapmak lazım.

Bir öğünlük yemeğe kimse yurt dışında 300-200 $ veya € ödemez.

Makas o denli açık, yani.

Nereye baksan perişanlık nereye baksan tutarsızlık.

Emeklinin en düşük maaşı, 10.000 TL.

Bir âilenin kirasına yetmezken mutfak masrafı, zorunlu giderler...

Günde 333 TL ile bir öğün yemeği dışarda yiyebilirsiniz.

Siz, Şehir içi arabaya binmeseniz.

Günde dört ekmek alırsanız 80 TL. Maaşın dörtte biri size ömür.

Üç kilo et alırsanız 1500 TL.

Kalan 7.100.

Pirinç, bulgur, mercimek, makarna nereden bakarsanız aylık olarak 2.000 TL bandında.

Kalan 5.100...

Siz yağa, şekere, tuza 1000. TL ayırın.

Kalan 4.100 TL

Haftalık sebze ve meyve için en ucuzundan 1000 TL .

100 TL kalır, geride.

Kalan para ile bir çocukla toruna bölüşüm yapılsa günde 1.633 Kuruş, düşer.

Dışarda çay içme zevki yok.

Tütün dahi bütçede kara delik.

Gazete-kitap yok.

100 TL Bir kilo GDO'lu Piliç tutarı.

Elektrik-Su-Telefon yok.

Bina âidatı yok.

Misafir kabulü ya da misafirliğe gitme zinhar yassah!..

Ayda bir eve tatlı-kadayıf, olamaz.

Elbiseyse ne gerek var, rengi solsa dahi giyilebilir.

Deterjan, sabun zaten kimyasal.

Yakın bir şehre hatta ilçeye gitmeye ne gerek var?

Telefon yeterli.

Taziye, hasta ziyareti...

"Siz, başkası 2000 $-€ alıyorken 10.000 TL ile yetinmiyorsunuz..." demezler mi?

Mobilya ne ki!..

Beyaz eşyanız varsa yenisi israf!..

Elektriğe zam mecburi olmazsa...

Yakıt fiyatları dünya piyasasına göre.

Aylık 10.000 TL maaş alan emekli düğüne-nişana gitmek isterse 1 Gr altın alsa ...

Doğrusu ekonomi bu halde iken isrâ, zaten dinimizce haram.

Tasarruf tedbirlerine uymak esas.

Elin turisti gibi olmak için ne yapmalı?

Üretim olmalı.

Tarım ve hayvancılık yapılmalı.

Fabrikalar açılmalı.

Her şey yerli yerine oturur.

Bu ülkede turistin gördüğü itibarı, yerli insan görmedikçe ülke kalkınmaz.

Dövizi getiren turistin ülkeye bir hayrı dokunacaksa olmaz olsun.

Insanı yaşat ki devlet yaşasın!..