İsviçre, Davos…

Bir ocak günü yıl 2009.

Oturumda BM Genel Sekreteri,

Arap Birliği Genel Sekreteri,

İsrail Cumhurbaşkanı,

Moderatör,

Şahsında Başbakan Recep Tayyip ERDOĞAN.

‘’Excuse me, excuse me!Tevrat…

One minute, one minute! Olmaz!’’ sesleri…

Bir vekilin dediği gibi:

‘’Başbakanımız,  yaptığı yerinde bir hareketti.

O hareket çok güzel bir hareketti.

Bizi rahatlattı.

Ama bence bir eksik vardı.

Sayın Başbakanım elinin tersiyle bir tane sallamalıydı.’’

Tabii salon alkış kıyamet.

Çok geçmedi.

31 Mayıs 2010.

Uluslararası sularda 10 Emrin 6’ıncısı çiğnendi.

Öldürmeyeceksin emrine rağmen 10 can gitti.

‘’One Munite’’ diyen,  ‘’günün başbakanına sordunuz mu?’’ Dedi.

Son dediğini İngilizce diyemedi.

Sonra mı?

Ölen öldü, kalan sağlar misali,

Herzog geldi, bakanlar gitti.

Köprüler kuruldu, yıkılanlar unutuldu.

Dün olduğumuz yerden daha geride duruldu.

Güven mektubu Şakir’e verildi.

Ne mi oldu?

Herkese çay Şakir’e ‘’One Munite’’ sunuldu.

Av. H. Soner ORDU

av.sonerordu@gmail.com