Kibirlenenleri, çalım satanları Allah (cc) hep yerin dibine batırmıştır. Karun, Salebe, Firavun, ve Nemrud!. Tevazu edeni, yüzünü yere koyanı da O yüceltmiştir. Musa (as), İsa (as), İbrahim (as) ve Hz. Muhammed Mustafa (sav).

Hazreti Mevlâna öğretisinde hâddi bilmek, önemli bir fazilettir. “Hâddini bilmeli insan! Bin sene de okusam, ‘Ne biliyorsun?’ diye sorsalar, hâddimi bilirim” diyerek bu konudaki düşüncelerine hem sözlerinde, hem de hikâyelerinde yer vermiştir.

Bir zamanlar bir köle varmış.

Takdir buya, bir sultanın kölesi olmuş.

Sultan kölenin asil karakterini çok sevmiş, güvenmiş. Kibirlenenleri, çalım

Köle bütün sultanlığın haznedarı tayin edilmiş, en kıymetli mücevherler, taşlar köleye emanet edilir olmuş.

Bu gelişmeden dolayı sarayda ki birçok kişi rahatsız olmuş.

Haset ve kibirlerinden dolayı basit bir köleye bu rütbenin verilmesine hazmedememişler.

Sultana kölenin sık sık hazineye gittiğini mücevher çaldığını söylemişler.

Sultan duyduklarına inanamamış ve işin aslını kendi gözlerimle görmeliyim demiş.

Hazine dairesine gidip köleyi gözlemek üzere duvara küçük bir delik açtırmış ve kölenin gelmesini beklemiş.

Sultan kölenin sessizce içeri girip bir sandığa gittiğini görmüş.

Köle sandığın önünde diz çökmüş, kapağını açıp bir bohça çıkartmış.

Bohçayı öpüp alnına koymuş ve sonra açıp içinden köleyken giydiği yırtık, pırtık bir elbise çıkartmış.

Saraylı giysilerini çıkartıp, köle elbisesini giyip aynanın karşısına geçmiş.

Kendi, kendine daha önceleri bu elbiseyi giydiğin zamanlar kim olduğunu hatırlıyor musun diye sormuş.

Sen bir hiçtin, satılacak bir köleydin ve Allah, Sultanın eliyle sana rahmetinden nimetler sundu.

İşte köle şimdi buradasın, ama asla nereden geldiğini unutma!

Çünkü mal, mülk, zenginlik, mevki insanın hafızasını uçurur, insanlığını unutturur.

Şimdi sende senden aşağı olanlara kibirle bakma ve daima köle olduğunu hatırla demiş.

Sandığı kapatıp kilitlemiş, sessizce hazine odasından çıkarken Sultan gözlerini kölenin yüzüne dikmiş dururken yanaklarından aşağı yaşlar süzülüyormuş ve boğazı öyle düğümlenmiş ki, konuşmakta güçlük çekmiş.

Konuşmakta güçlük çekerek bugüne kadar mücevherlerimin hazinedarıydın, bundan sonra kalbimin hazinedarısın.

Bana benim de önünde bir hiç olduğum kendi Sultanımın huzurunda nasıl davranmam gerektiği dersini verdin.”

Kibir ve haset bir kişinin önce kendini mükemmel görmesini sonra da sonunu oluşturur.