Geçen haftaki yazımı siyonistlerin Refah Sınırı’ndaki sığınmacı kampına yaptığı soykırım haberi üzerine yazıyı yazdığımı belirtmiştim. Her hafta bekliyoruz ki Gazze’den bir ateşkes ya da barış haberi gelsin. Ama ne gezer! Maddi güç bakımından dünyanın süper güçleri; ancak duygu ve ahlakta süper cüceleri olan devletler planlarını uygulamaktan geri adım atmıyorlar ve şımarık çocukları siyonistlerin sırtını sıvazlayarak:”Haydi aslanım, seni göreyim, sakın korkma, biz senin arkandayız, kendini yalnız ve desteksiz görme! Yeter ki sen iste, biz hangi güne duruyoruz!” demeye devam ediyorlar! Mal ve süs, gözlerini bürümüş bu çağdaş Firavun’ların karşısında Hz. Musa’nın (a.s.) inananları da yok ki kardeşlerini kurtarsınlar... Mekke ve Medine de Hz. Musab bin Umeyr, Halit Bin Velit, Muaz bin Cebel, Sa'd bin Rebi’, Muaz bin Cebel (R.A.); Akabe Biatı’nda canlarını ortaya koyarak başta Allah’ın elçisi Hz. Muhammed’e (s.a.v.) ve inananlara destek çıkıp onları zor günlerinde destekleyenler yok ki ortada... Hz. Ömer yok ki Küdüs’e girsin devesinin sırtında kölesi varken... Hz. Ali yok ki Hayber’in kapısını kırıp Filistin’deki kardeşlerine yardım etsin! Saydıklarımın kalıtçıları durumundakiler bugün kümeslerine çekilip kümesteki kumun içine de başlarını sokarak yaşamaya çalışıyorlar! Bunlar Müslümanız diyorlar; ancak İslam düşmanlarına methiyeler dizmeyi de ötelemiyorlar! Çünkü bu görevlerinden geri kalsalar; efendileri onlara dünyayı zindan edecek, onları aç ve susuz bırakacak diye düşünüyorlar! Bunlar rızkı verenin Allah olduğunu unutmuşlar ve geviş getirmekten başka bir şey yapmıyorlar! Ağababalarına şunu gizlice aba altından fısıldamaktan da geri kalmıyorlar: “Bakmayın Müslüman olduğumuza, biz aslında sizdeniz ve sizi destekleriz gerçek Müslümanlara karşı! İşte biz böyle yanar döneriz!”

Şimdi sıra bu acılarımızı mısralara dökmek var:  

Sinsi sinsi İsevileri yanınıza aldınız,

Müslümanlara karşı birlik oldunuz!

Boyun eğdirmek için Müslümanlara,     

Yardım ettiniz alnı çarmıhlı olanlara!

Armageddon’u gerçekleştirmeye sevdalısınız,

Armageddon’a ulaşmak için bu saldırılarınız?

Bir gün rüzgar dönerse tersine,

Gün olur devran dönerse yine:

Dünyayı yöneten, ne ABD ne Rus ne Çin,

Ne Bidon; ne Piton ne Elizabet, ne de Cin!

Sayılanların her biri İsrail’in elinde piyon,

Dünya egemenliğini elinde tutuyor Siyon!

Öldürürsünüz insanlığı nükleer bombalarla,

Yönetiyorsunuz dünyayı mavi boncuklarla!

Sizde ne insaf var ne acıma ne de vicdan!

Oysa diyor ki açıkça kitabınızda Kaptan:

”Ben bilirim, siz bilemezsiniz, şüphesiz,

Bak, nasıl kayalara çarptı çürük geminiz!

Değiştirmeseydiniz geminin dümenini!

Delik deşik etmeseydiniz dört tarafını!

Önce kırılası ellerinizle Tevrat’ı, yazdınız, (1)   

Sonra az bir bedelle satmak için uğraştınız!

“Yazdığına Allah’tandır!” diyenin evine,

Alevler, ateşler düşsün, yazıklar olsun özüne!

Vay hâllerine yazdıkları nedeniyle onların!

Vay hâllerine kazandıkları nedeniyle onların!

Silmeseydiniz ilahi kitabeyi, alnınızdan!

Demir alırdı belki bu gemi okyanustan!

Kırmasaydınız sereni tam ortasından,

Sapmazdınız, doğru ve ipeksi yoldan!

Demek kalbiniz daha katıydı ki taştan!

Kırılaydı eliniz, sildiniz emirleri kitaptan!

Değişiktir adlarınız, aynıdır düşmanlığınız,

Şişman namlunuz; değişik kurşunlarınız!

Korkmadan berrak Tevrat’ı bozdunuz,

Suçun ağırlığına nasıl dayanıyorsunuz?

Ne engel olabildiler ne vazgeçebildiler,

Ne birleşik çıkarcılar ne emperyalistler!

Ne doğudakiler ne batıdakiler ne ortadakiler!

Ne Çiniler ne Ganj nehrinde yıkanan inekçiler!

Ne Rumlar ne Yunanlılar ne Almanlar!

Ne Aslan yürekli Rişarlar ne Haçlılar!

Ne Lavrensler ne Gladstonlar ne Şerif Hüseyinler!

Ne Pitonlar ne Bidonlar, ne Birleşik Krallıklar!

Ne iki yüzlüler ne hasta ruhlular ne Evanjelistler!

Ne Gececiler ne kutup ayıları ne siyonistler!

Bugün tetiklerde aynı namert eller!

Bugün yaşatmak istemiyor bizi eller!

Hain ellerde; nasıl açsın çiçekler?

Acımasız ellerde; yeşermez güller!

Bu yazılarımıza dilimizin döndüğünce devam edeceğiz inşallah! Kalın sağlıcakla!

(1) Bakara:79