Geldi mi gerçekten?

Geleceği söyleneli yıllar oldu.

Ben diyeyim 80, siz deyin 90 sene önce.

Gelmedi işte.

Gelmek mi istemiyor?

Tramvayı getirmek kolay da alt yapısı yok.

Raylar yok, elektrik donanımı yok, yok oğlu yok.

Dağ Kapı’ndan Ergani yoluna kadar kolaylık var.

Seyrantepe'den Pirinçlik'e kadar dümdüz yol.

Surların iç tarafında seneler önce tramvay söylentisi vardı, devletin ilk yıllarında.

Merak eden varsa araştırır da öğrenir.

Tren geldi de 1937'de tramvay bir türlü gelmedi.

Bir dönem faytonlar vardı.

Kalktı, işte.

Yerine elektrikli faytonlar geldi, ne demekse, tutmadı bir türlü.

Bunu ne için deriz?

Ulaşımı rahatlatmak için küçük otobüsvarî maxi minibüsler hat seferlerine başlamış.

Hayır olsun, bu arada.

Diyarbakır halkı,  rahatlatacak projeler ne zaman görülecek?

Ne zaman rahatlayacak trafik?

Az kaldı, şunun şurasında yerel seçimler.

Vaatler havada uçuşacak.

Biliyoruz ki tramvay muhabbeti başlayacak.

Filmlerdeki gibi insanımız tramvaya binecek.

Kara tren ardından el sallayanlar var, gurbete çıkılınca.

Tramvay faaliyete geçince sosyal medya fenomenlerine gün doğacak.

- Ben tramvaya binerkene!.

- Ula şehre trambüs gelmiş!..

- Çağ atladık, sayın seyirciler!..

Bu hizmeti gerçekleştirenler, vatana ve millete hayırlı olması için konuşmalar yapacak.

Kurbanlar kesilecek.

Şehirde davul- zurna sesleri.

Herkes neşeli ve mutlu.

Canım, şehrim.

Tramvay, bir hafta sonra ücretli olunca ne olacak?

Hoş, her durakta itişme ve kalkışma olmayacak.

En azından kışın sıcak ve yazın serin olacak.

Çoğu insan, yerinde oturacak.

Yine de yer ikrâmı yaşlı ve hastaya, abilere, ablalara olacak.

 Raylı sistem gelince ne mi olacak?

Şehir içi ulaşımda birçok araç olmayacak.

İşsiz kalacak, bir sürü sürücü.

Trafik, ceza kesemeyecek.

Arabalar bozulmayacak.

Sanayi sitelerinde esnaf boş olacak.

Camları kırılmayacak araçların.

Araba lastikleri aşınmayacak.

Hava kirliliği olmayacak.

Kışın kar yağdığında caddeler buzlanmayacak.

Tuz israfı olmayacak.

Sonuç ne olacak?

Allâh bilir!..

Velhasıl ...

Evet, bu bir dostun mizahî yazısı...

Bir değişiklik olsun, istedik.

Sizler için köşemize taşımak istedik, bu yazıyı.

Tramvay gelir de şehrin yaşadığı travmalar unutulmaz, kolay kolay.

"Bayram benim, neyime!.." demiş, adam işsiz olunca.

Bu şehre istihdam gerekir, aş ve iş lazım.

Tramvay gelse ne olur gelmese ne olur?

Yerel seçimlere olsa olsa bu şehir, yine malzeme olur.

Ah, benim acıdan burkan yüreğim ve ruhumun acılarını taşıyamayan bedenim.

Bu şehir kadar yaşlandım, ihtiyarladım, baharında iken kışı yaşarken...

" Durum böyle " diyor, dostumuz.

Kalemine, eline sağlık...