Bütün ebeveynler içgüdüsel olarak çocuğunu  bütün zararlardan korumak ve ona en iyi yaşamı sunmak için çabalar. Hayatta mutlu ve öz güven sahibi bir birey olmasını ister. Bu isteği gerçekleştirmek için farkında olmadan da olsa bazen  aşırıya kaçtığından çocuğa yarar yerine zarar verecek davranışlarda bulunur.Ebeveynlerin bu içgüdüsel olarak ortaya çıkan ve aşırılığa kaçan “koruma” ve “destek olma” davranışları kontrol edilmediğinde çocuğun etrafında bir helikopter gibi dönmeye dönüşür. Böylece çocuğun hayatıyla ilgili aşırı ilgili olma durumu dediğimiz helikopter ebeveynlik kavram ortaya çıkmış oluyor.

Çocuğun bağımsız, kendi sorunlarını kendisinin çözdüğü ve öz disiplinin ön planda olduğu serbest ebeveynliğin tam tersi olan helikopter ebeveynliğin belli başlı özellikleri ve alışkanlıkları vardır. Bu özellikleri taşıyan anne ve babalar genellikle;

-Çocuğun güvenliği ile ilgili gereğinden fazla endişe duyar,

-Aşırı bir şekilde kontrolcü korumacı davranır,

-Çocuğun özel alanına müdahale eder,

-Çocuğun doğru karar alamayacağını düşünür,

-Arkadaş çevresi ve ilişkisine müdahil olur,

-Her vakit çocuğun ulaşabileceği mesafede bulunur,

-En ufak bir sorunda müdahale için tetikte olur

Çoğu ebeveyn bu özellikleri taşısa da genellikle bunu kabul etmeme yolunu tercih ederler. Durumun daha da netleşmesi için birkaç örnek verelim.

Çocuğun kendi kendine yavaşta olsa yapabileceği yumurta soymak, ayakkabı bağcıklarını bağlamak, elbise giymek ya da düğme iliklemek gibi işleri zaman kazanmak için onun yerine yapmak.

Ev ödevlerini ve yapması gereken görevleri onun yerine yapmak.

Çocuğun cevap verebileceği sorulara onun yerine cevap vermek.

Gidebileceği yakın mesafedeki okula özel araçla veya servisle göndermek.

Arkadaşıyla sorun yaşadığında çocuğun sorunu çözmesini beklemeden olaya müdahale edip sorunu çözmek.

Çocuğun yorulmasın diye okul çantasını taşımak.

Öğretmenlerine çocuğa nasıl davranması gerektiğini söylemek,

Evde odasını toplama ve  çalışma masasını düzenleme gibi görev ve  sorumlulukları onun yerine yapmak.

Evet, bu verdiğimiz örnekler sizde mevcutsa sizde helikopter ebeveynlerden birisiniz demektir.

Bu tür ebeveynlikten kurtulmak için ebeveynlerin, çocukla ilgili bir sorunla karşılaştığında kendisine “Bu kimin sorunu?” diye sorması gerekiyor. Sorun çocuğun problemi ise ebeveynlerin görevi, sorunu çözmek yerine çocuğun sorunu nasıl çözdüğünü takip edip gerektiğinde sorunu çözmesine yardımcı olmaktır.

Helikopter ebeveynlerle büyüyen çocuklar, ilerde karşılaşacağı sorunları çözme becerisinden yoksun, başarısız olduğunda ne yapacağını bilmeyen, depresyon gibi sağlık sorunları yaşayan, topluma adapte olmayıp dışlanan ve en önemlisi mutsuz bireyler olarak karşımıza çıkacaktır. Zira insanoğlu yaparak yaşayarak ve zorlukları görerek öğrenebilir. Onun zamanı da çocukluk dönemidir.

Çocuklarınızı bırakın yanlış yapsın, başarısız olsun, biraz zahmet çeksin ki yetişkin olduğunda başarılı, sorun çözebilen, toplumla uyumlu ve mutlu bireyler olabilsin.

Selametle kalın.