Diyarbakır’ın bayram notlarına değinmek istiyorum. Diyarbakır halkı, hak ettiği şekilde yönetiliyor. Bu sebeple idare edilenin yolunda şikayet etme hakkı yoktur. Bu durum, şehirde yaşayan insanların neyi hak ediyorsa onunla idare edildiğini gösteriyor.

Eskiden bayram namazı, tarihi Ulu Cami'de devlet erkânı, milletvekilleri ve belediye başkanının katılımıyla kılınırdı. Ulu Cami'nin bir saygınlığı ve 5. Harem-i Şerif’in bereketi vardı. Ancak birileri Ulu Cami'nin saygınlığını bitirmek için bir proje cami yaptılar. Bu yıl Kurban Bayramı namazı Selahaddin Eyyubi Camii'nde kılındı. Ulu Cami'nin bu şekilde geri planda bırakılması, Diyarbakır’ın tarihi ve kültürel mirasına verilen değerin azaldığını gösteriyor.

Bazı insanlar, küçük çıkarlar uğruna İslami hassasiyetlerden taviz vererek Diyarbakır'ı bu hale getirdiler. Bu çıkarlar, şehrin manevi ve kültürel değerlerinin göz ardı edilmesine neden oldu. Diyarbakır, layık olduğu şekilde yönetiliyor. Bayramda seçilen vekilleri halkın içinde görmedik. Vekiller, halkı kendi işyerlerine ağırlayarak bayramlaştılar; bu da bayramlaşma mı, iş görüşmesi mi belli değildi. Ancak Diyarbakır'da CHP'li vekilin halkın içinde gezdiğini, sohbet ettiğini ve halkın sorunları ile ilgilendiğini gördük. Bu, diğer partilerin vekillerine örnek olmalıdır.

AK Parti, hiç şikayet etmesin ve kusura bakmasın; vekilleri sınıfta kaldı. Halka sormadan, liderin direktifi ile milletvekili olması  sonucuna katlanmalı. Diyarbakır'ın üçüncü partisi olan HÜDA-PAR da bu bayramda halkın içinde yoktu; fazla görünmediler. HÜDA-PAR, eğer Türkiye'de söz sahibi olmak istiyorsa politikalarını gözden geçirmeli, yoksa hep yerinde sayarlar.

Diyarbakır halkı susuzluktan şikâyetçi. DEM Partili belediye başkanları, kendilerine oy verenleri adeta cezalandırıyor. Halkın sorunlarını çözme kabiliyetleri yok. Halk, bunu hak ediyor; neye şikayet ediyor? Bayramda DEM Partili vekilleri sahada yoktu. Köylüler, yol yapılmadığından şikayet ediyor. DEM Partiye oy verenlerin yolları yarıda bırakılmış. AK Partili vekiller nerede? Köylüler seslerini kime duyuracaklar?

Diyarbakır’ın sorunları sadece bunlarla sınırlı değil. Eğitimden sağlığa, alt yapıdan güvenliğe kadar birçok alanda ciddi eksiklikler var. Şehirde yaşayan insanlar, bu eksikliklerle günlük hayatlarını idame ettirmek zorunda kalıyorlar. Bu sorunların çözülmesi için yerel ve merkezi yönetimlerin ortak bir çalışma yürütmesi gerekiyor. Ancak mevcut durum, bu iş birliğinin olmadığını ve halkın mağdur edildiğini gösteriyor.

Diyarbakır’ın bu duruma gelmesinde, yönetim kademesindeki kişilerin sorumluluğu büyük. Halk, yöneticilerini seçerken dikkatli olmalı ve şehrin geleceği için doğru kararlar vermeli. Seçimle gelen yöneticilerin, halkın sorunlarına duyarlı olması ve çözüm üretmesi gerekiyor. Ancak mevcut durum, bu beklentilerin karşılanmadığını gösteriyor.

Sözün kısası, Hz. Ömer'in sözüyle bitirmek istiyorum: Sorunlarımız çok, bir günde yazmakla bitmiyor.

Hz. Ömer bu hususta şöyle buyurmuştur:

“İnsanlar idarecilerinin takip ettiği yol, üslup veya tavır üzeredirler.”

“İdarecileri istikamet üzere bulunduğu müddetçe insanlar da müstakim olurlar.”

Bu yazı, Diyarbakır'ın mevcut durumunu ve halkın idarecilerine dair yaşadığı hayal kırıklıklarını dile getirmek amacıyla kaleme alınmıştır. Halkın daha iyi bir geleceğe kavuşabilmesi için, yöneticilerin ve halkın üzerine düşeni yapması gerekmektedir. Diyarbakır, tarihi ve kültürel mirasına yakışır şekilde yönetilmeyi hak ediyor.