Yıl 1996.  yer, Refah partisi Ankara Balgat taki merkez binası, hemen bitişikteki camide Yatsı namazı sonrasında, bilvesile ile  orda bulunan Türkiyenin değişik illerinden gelen misafirlerle beraber,  namazı beraber kıldığımız Değerli Hocamız,Oğuzhan Asiltürk ün o geceki proğramına katılmak için merkez binaya geçtik.

Hocamızın o gece anlattığı iki anektod  Devlet yönetiminde Basiret kavramının ne denli önemli olduğunu kavrama açısından dikkate değerdi.

-1-

1951-1952 yıllarında İspanya Hükümeti, Türkiye’den çok yüksek miktarda odun kömürü satın almak istiyor.

O güne kadar İspanya’ya yapılan ihracat kalemleri arasında yer almayan bu talebin bir de özel şartı vardı:

Kömürler İskenderun’dan Saroz Körfezi’ne kadar Akdeniz ve Ege sahillerinde doğada kendiliğinden yetişen “delice” ağacından elde edilmesi isteniyordu.

‘’Delice’’ ağacı aşılanmamış zeytin ağacıdır.

İstek dönemin Hükümeti tarafından yüksek getirisinden sevinçle karşılanıyor, ülkemizde bol miktarda bulunan delice kömürü ihraç edilmeye başlanıyordu.

Görgü tanıklarının anlattıklarına göre, limanların üzeri gemi yüklemeleri sebebiyle kara bir bulut ile kaplanıyor göz gözü görmüyordu!

O yıllarda Ankara’da görev yapan ABD Ticaret Ataşesi, dönemin Dışişleri Bakanı’na ihraç edilen kömürün İspanya tarafından nasıl değerlendirildiği ya da nerelerde kullanıldığını araştırıp araştırmadıklarını soruyor.

Aldığı cevap, getirisinin önemli olduğu, nerede kullanıldığının Türkiye’yi ilgilendirmediği şeklinde oluyor. Bunun üzerine ataşe konuyu kendisi araştırıyor ve otoyollarda dolgu malzemesi olarak kullanıldığı bilgisine ulaşıyor. Bununla yetinmeyip ABD’de tanıdığı mühendislerden bilgi alıyor ve otoyolda kömür dolgunun bir yararı olmadığını öğreniyor.

Öğrendiklerini Bakan’a iletiyor, Türkiye’nin rahatsız olmadığını, gelirden dolayı memnun olduklarını söylüyor, konu kapanıyor…

Delice ağacının zeytin aşılamak için en uygun ağaç olduğunu bilenler Türkiye’ye oyun oynamışlardı.

Sonuç olarak İspanya dünyanın en büyük zeytinyağı ihracatçısıdır ,ve ne tesadüf ki aynı yıllarda Türkiye margarinle tanışmıştır…

-2-

Yıllarca Marshal yardımı veya Nato nun Türkiye ye yaptığı Askeri yardımlar kategorisinde gönderilen uçak ve zırhlı araçlar ile ilgili Yardım şartnamesinde yazılı küçük bir detay, M.C. Hükümeti döneminde Rahmetli Erbakan hocanın  dikkatini çekiyor.

Bu küçük detayda, Hibe olarak verilen  askeri uçak ve ekipmanların, yedek parça ihtiyaçlarını; Türkiye, hibe yi yapan Nato üyesi devletten karşılamak zorundaydı. Buraya kadar herşey normal.(gibi görünsede).

Birincisi, Verilen uçak ve araçlar Nato nun yıllarca kullandığı uçak ve araçlardı. İkincisi, hibeyi yapan ülkeler ihtiyaçları olan uçak ve savunma araçlarını yeni ve dönemin son teknolojisi ile değiştirdiğinden, ellerindeki bu eski araçları nato yardımı diye bize veriliyordu.

Hemen akabinde yapılan bir istatistikte, son üç yıl içerisinde bu uçak ve araçların yedek parçalarına verilen para ile, bu uçak ve araçların son teknoloji ile üretilmiş yenilerini alabilecek miktar aynı idi.

Ne kadar acı, değilmi?

Bizim mahalledeki, bakkal hasan amcayı bile bu şekil bir ticarette kandıramayacak olanlar, yıllarca bir başkenti kandırabilmişlerdi…

Ama,Başkentler, Basiret ile yoğrulunca herşey artık farklılaşır, değişir.

Ve dün itibariyle!..

Bahar kalkanı harekatı ile Türkiye nin kendi üretimi  İHA ve SİHA larla sahada gösterdiği üstünlük ve başarı dudak ısırtacak derecede idi.

Daha düne kadar, eskileri ile bizi uyutanlar, uyanık tüccar mantığı ile eskilerine verdiğimiz para ile kendilerine yenisini alanlar; Şunu gördülerki, Karşılarında,artık üçüncü dünya ülkesi, eski Türkiye değil. Yeni, Güçlü ve Büyük bir Türkiye ile muhatap olduklarını bilvesile ile görmüş oldular.

Basiretsiz başkentlerden, basiretli başkentlere dönüşün sonuçlarından biridir, büyük devlet olmak.

Vesselam

Tarık Ziya GÜCÜM