Çocuklukta başlayan normal akıcılık ve konuşma akışıyla ilgili sık ve önemli problemleri içeren bir konuşma bozukluğudur. Kekemelik sorunu olan bireyler ne söylemek istediklerini bilirler, ancak söylemekte zorluk çekerler.

Kekemelik, küçük çocuklar arasında konuşmayı öğrenmenin normal bir parçası olarak yaygındır. Çoğu çocukta bu gelişimsel kekemelik geçicidir ve zaman içinde tamamen kaybolur.

Kekemelik bazen çocukta başlayan ve yetişkinlikte de devam eden kronik bir durumdur. Bu kekemelik türü sıklıkla kişinin benlik saygısı ve diğer insanlarla etkileşimleri üzerinde olumsuz etkilere neden olur.

Kekemelik nedir?

Kekemelik; kelimeler, sesler ya da hecelerin tekrarlanması, konuşma sırasında duraklama veya dengesiz konuşma hızı ile karakterize bir konuşma bozukluğudur. En sık olarak 2 ila 6 yaş arasında meydana gelen kekemelik tüm çocukların yaklaşık %5 ila 10’unu etkiler.Genellikle, çocuğun gelişimi ilerledikçe tamamen kaybolur.

Kekemelik nedenleri nelerdir?

Kemeliğin birçok olası nedeni vardır. Bu faktörlerden bazıları şu şekilde sıralanabilir:

-Ailede kekemelik öyküsü bulunması

-Çocukluk döneminde normal gelişim sırasında görülebilir.

-İnme ya da travma gibi nedenlerden kaynaklanan beyin yaralanmaları

-Şiddetli duygusal travma

Kekemelik ne zaman ortaya çıkar?

Kekemelik her yaştan çocuk ya da yetişkinde ortaya çıkabilir. En sık 2 ile 6 yaş arasındaki çocuklarda görülür. Çünkü bu yaşlar dil becerilerinin en yoğun gelişim gösterdiği dönemdir.

Kekemelik türleri nelerdir?

-Gelişimsel Kekemelik: En sık olarak 5 yaşından küçük erkek çocuklarda görülür. Konuşma ve dil yeteneklerinin geliştirilmesi sırasında ortaya çıkar. Genellikle tedaviye gereksinim olmadan çözülür. En sık olarak görülen kekemelik türüdür.

-Nörojenik Kekemelik: Beyin, sinirler veya kaslar arasındaki sinyal anormallikleri nedeniyle gelişen kekemelik türüdür. Beyin konuşmada yer alan farklı beyin bölgelerini koordine etmekte zorlanır ve bu da net, akıcı konuşmaların üretilmesinde sorunlara yol açar.

-Psikojenik Kekemelik: Bu tür kekemelik, beynin düşünmeyi ve akıl yürütmeyi yöneten kısmındaki sorunlardan kaynaklanır.

Kekemelik nasıl teşhis edilir?

Kekemelik genellikle, ses, konuşma ve dil bozukluğu olan bireyleri test etmek ve tedavi etmek için eğitilmiş bir sağlık profesyoneli olan dil konuşma terapisti ya da çocuk psikiyatrisi uzmanı tarafından teşhis edilir.

Küçük bir çocuk kekemelik için değerlendirilirken çocuğun kekemelik davranışına devam edip etmeyeceği veya fazla ilerlemesinin muhtemel olup olmadığını belirlemeye çalışılır. Bunu belirlerken ailede kekemelik öyküsü, çocukta kekemeliğin 6 ay veya daha uzun sürüp sürmediği ve başka konuşma veya dil problemleri gösterip göstermediği gibi faktörleri göz önünde bulundurur.

Kekemelik tedavisi nasıl yapılır?

Kekemelik sorunu bulunan çocukların hepsi tedaviye ihtiyaç duymaz, çünkü gelişimsel kekemelik genellikle zamanla kendi kendine ortadan kalkar. Çocuk psikiyatrisi uzmanı tarafından yapılan kapsamlı bir değerlendirmeden sonra, en iyi tedavi yaklaşımı konusunda bir karar alınabilir. Tedavi kekemeliği tamamen ortadan kaldıramayabilir, ancak kişiye aşağıdakilere yardımcı olacak becerileri öğretebilir.

-Konuşma akıcılığını artırmak

-Etkili iletişimi geliştirmek

-Okula, işe problemsiz devam etmek

-Sosyal aktivitelere rahatlıkla katılmak

Konuşma terapisi

Konuşma terapisi konuşmadaki kesintileri azaltabilir ve çocuğun özgüvenini artırabilir. Konuşma terapisi; konuşma hızı, nefes desteği ve gırtlak gerginliği gibi konuşma kalıplarını kontrol etmeye odaklanır.

ELEKTRONİK ALETLER

Konuşma akıcılığını artırmak için kullanılabilen çeşitli elektronik cihazlar mevcuttur. Gecikmiş işitsel geri bildirim kişinin konuşmasını yavaşlatmasını gerektirir, aksi halde makine uyarı verir. Başka bir yöntem konuşmayı taklit eder, böylece başka biriyle birlikte konuşuyor gibi kişiye destek sağlar.

BİLİŞSEL DAVRANIŞÇI TERAPİ

Bilişsel davranışçı psikoterapi kekemeliği artırabilecek düşünce biçimlerini tanımlamayı ve değiştirmeyi öğrenmeye yardımcı olmak için uygulanır..

EBEVEYN – ÇOCUK ETKİLEŞİMİ

Evde teknikleri uygulamada ebeveyn katılımı, bir çocuğun kekemelikle başa çıkmasında, özellikle de bazı yöntemlerle başa çıkmada yardım etmenin kilit bir parçasıdır.