Diyarbakır’da “SORUN” denince EN ÖNCELİKLİ olarak akla gelen sorunlardan biridir TOPLU ULAŞIM.

Ülkemizdeki toplu ulaşım anlamında en sıkıntılı şehirlerin başında Diyarbakır gelir.

Sıkıntının EN TEMEL sebebi halkımızı yöneten yöneticilerinin bu konuda aşırı bir şekilde vurdumduymaz davranmaları, halkın Yoksul kesimlerinin seslerini duymamalarından kaynaklanıyor.

Toplu ulaşımı kullanan kesimler zengin kesimler değil.

Fakir ve Mazlum halk kesimlerinin ise araç satın alacak güçlerinin olmaması sebebiyle toplu taşımaya mecbur kaldıkları biliniyor.

Araç sahibi olanların Toplu Taşıma gibi bir dertleri elbette yok.

Tahmini bir fikir sahibi olmamız açısından ulaşabildiğimiz İstatistiklere bir bakalım;

Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) Diyarbakır Bölge Müdürlüğünden alınan verilere göre, 2016 yılı Mayıs ayında Diyarbakır’da araç sayısı 118 bin 959 iken, bu yılın mayıs ayında yüzde 2 oranında artarak 121bin 316’ya yükseldi. Mayıs ayı sonu itibarıyla Diyarbakır’da trafiğe kayıtlı toplam 121 bin 316 adet taşıtın yüzde 41,6’sını otomobil, yüzde 5’ini minibüs, yüzde 1,2’ sini otobüs, yüzde 18,8’ini kamyonet, yüzde 5.8’ ini kamyon, yüzde 7,4’ ünü motosiklet, yüzde 0,9’unu özel amaçlı taşıtlar, yüzde 19,3’ünü ise traktör oluşturdu. (KAYNAK; https://www.milliyet.com.tr/yerel-haberler/diyarbakir/diyarbakirda-arac-sayisi-artti-12159140 )

Rakamların diliyle konuşursak; Diyarbakır’da kendi özel aracına sahip olan vatandaş sayısı 121.317 toplam araçtan yüzde 41.6 kesimini oluşturan 50.467 kişi. Yüzde 18.8 orana sahip Kamyonet ve yüzde 19.3 orana sahip Traktörleri de ulaşım amacı ile kullanıldığı varsayımıyla hareket ederek değerlendirirseniz bile en iyimser rakam yine EN FAZLA 100.000 araç/kişi olacaktır. Bunlarıda ortalama 2 kişi sayarsak bile en fazla 200.000 kişi kendi şahsi aracıyla ulaşım sorununu çözebiliyor. 

Peki, Diyarbakır’ın TOPLAM nüfusu nedir ve bu nüfus içinde MERKEZ ilçelerin Nüfusu NE KADAR?

Diyarbakır’ın tüm ilçeleri ile beraber TOPLAM Nüfusu 1.756.353 kişidir.

Bunlardan MERKEZ İLÇE olarak Bağlar 396.102, Kayapınar 381.414, Yenişehir 210.927 ve Sur ilçesi ise 106.108 kişilik nüfuslara sahipler. Bu verilerle hareket edildiğinde Diyarbakır MERKEZ İLÇELERİN nüfusunun 1.094.551 kişi olduğu görülecektir.  (KAYNAK ; http://www.diyarbakir.bel.tr/diyarbakir/genel-bilgiler/ilce-nufus.html ) Bu sayılara Diyarbakır merkez ilçelerimize gün içinde taşra ilçelerimizden ve diğer çevre illerden gelen misafir vatandaşları da eklediğinizde çok daha yüksek bir sayıya ulaşıldığı görülecektir.

Yani bu, NE DEMEK?

Rakamlar bize ne söylüyor?

Rakamların söylediği şudur; Diyarbakır’da yaşayan her 8 kişiden en fazla 1 kişisi kendi özel aracı ile ulaşım imkanına sahip. Toplumun çok büyük bir kesimi (1.500.000 kişi BİRBUÇUKMİLYON) ise araç sahibi olamayan yoksullardır. Bu yoksullar ise ulaşımlarını toplu taşıma ile yapmak ZORUNDALAR. Bu onlar için bir TERCİH meselesi falan değil, BİR ZORUNLULUK.

Diyarbakır’ın merkezi nüfusu en fazla 200.000 kişi iken yapılan düzenlemelere göre yapılan toplu taşımacılık bugün merkez nüfusunun bile 1.000.000 (BİR MİLYON) kişiyi aşması ile TAMAMEN YETERSİZ bir hale geldi. Artan nüfusa ve Şehrin aşırı büyümesiyle orantılı bir şekilde Dolmuş ve (Gerek Belediye ve gerekse de Özel Halk) Otobüslerin de sayılarının artması gerekirken maalesef bu sayı yeterli sayıya ulaştırıl(a)mamış ve Toplu ulaşım araçlarının sayısı Nüfusa ve gelişmişliğe oranla çok-çok az sayıda arttırılmıştır. Özellikle son zamanlarda PANDEMİ sebebiyle araçlardaki yolcu sayısının KOLTUK SAYISI İLE SINIRLANDIRILMASI sebebiyle VAR OLAN SIKINTILAR ÇOK-ÇOK DAHA FAZLA ARTMASINA RAĞMEN yöneticiler tedbir almamakta ısrar ediyorlar. Tedbir alıyorlarsa da bizi m sahada gördüğümüz hiçbir olumlu gelişme görülebilmiş değil. Sadece Toplu Ulaşım kontrol araçlarının son duraklarda bile denetim yaptıklarına şahid oluyoruz son dönemlerde. Oysa bizim sorunumuz Belediye otobüslerinin denetlenmesi değil. Onlar zaten ellerinden geleni yapmaya gayret ediyorlar gibi görünüyor. Asıl denetlenmesi gerekenler özellikle sefere çıkmayan Dolmuş ve Özel Halk otobüsleri. Pandemi süreci boyunca aralarında anlaşarak az sayıda sefere çıkan bu özel araçlar denetlenmeli. Sefere çıkmayıp Petrol istasyonlarında bekletilen ve bu suretle halkın daha fazla zulüm görmesine sebep olanlar tespit edilmeli ve bu bilerek sefere çıkmayıp halkı mağdur edenlerin gerekiyorsa ruhsatları iptal edilmelidir. Sefere çıkmamakla halkın eziyet görmesine sebep olanların, halkın devletinden ve yöneticilerinden soğumasına sebep olanların cezalandırıl(a)madığı bir ortamda mevcut sorunlardan hiçbirine çözüm üretilmesi mümkün değildir.

Diyarbakır kentinde yıllardır kronik hale gelen ve giderek çok daha fazla yaşanan bu sorunu aşmak için Yerel ve Ulusal basında onlarca haber ve makaleler yazıldı.

Büyük bir bölümü halkımızın feryatlarını duymayan Hükümet yöneticilerine, iktidar ve muhalefet partisi İl/İlçe yönetimlerine, STK ve Kanat (Fikirlerini özgürce paylaşan  Kanaat Önderi sayısı varla yok arası iken Yemekli toplantılarda Kanat yeme uzmanı olan Kanat Önderlerinin ise sürüsüne bereket maşallah!!!) Önderlerine sahip bir şehirde yaşıyoruz maalesef. Şehrimizde bu sorundan muzdarip olan bir buçuk milyon kişilik sayıya sahip vatandaş var ama yoksul oldukları için sesleri kısık ve seslerini duyması gerekenler bu sorunları duymamayı tercih ediyorlar. Maalesef Diyarbakır’ı yönetenler kulaklarını YOKSUL vatandaşın dertlerine KAPAMIŞ durumda.

Defalarca söyledik, YİNE söyleyelim. DEVAMI YARIN