Bayram sabahı...
Bizim coğrafyamızda kahvaltı sofraları kurulur, çocuklara harçlıklar verilir, yeni elbiselerle sevinç taşar sokaklara.
Ama Gazze'de bayram sabahı, enkazdan İsrail’in bombaladığı evlerin altından çocuk cesetleri çıkar.
Orada bayramlıklar kefendir.
Kurbanlıklar ise çocuk.
Düşünebiliyor musunuz?
Bir anne, bayram sabahı çocuğuna ayakkabı değil, kefen giydiriyor.
Bir baba, kurbanlık pazarına değil, mezarlığa gidiyor.
Ve dünya hâlâ susuyor...
İsrail, her bayramda olduğu gibi bu bayramda da Gazze’yi bombaladı.
Hastaneleri, okulları, oyun alanlarını hedef aldı.
İsrail’in füzeleri sadece binaları değil, çocukların düşlerini de yerle bir etti.
Toprağı kan kokuyor çünkü İsrail, Filistinli çocukları sistematik biçimde katlediyor.
Bu bir savaş değil. Bu bir katliam.
Bu bir “çatışma” değil, bu açık bir soykırım.
Ve bu soykırıma biz gözlerimizi kapatarak ortak oluyoruz.
Ümmet Nerede?
Hani ümmet bir vücut gibiydi?
Gazze’nin çocukları İsrail’in uçakları tarafından vurulurken, neden tırnağımız bile sızlamıyor?
Hani bir yerde zulüm varsa, Müslüman ona karşı çıkardı?
Nerede şimdi ümmetin kalbi?
Nerede Arap liderleri? Nerede saraylarda ağırlanan “dava adamları”?
Petrol uğruna sessiz kalan dillerin tamamı, İsrail’in cinayetlerine ortaklık ediyor!
İslam Birliği mi?
Hani nerede?
Bayram sabahı İsrail Gazze’ye füze yağdırıyor, çocuklar parça parça ediliyor, siz hâlâ diplomatik denge mi hesaplıyorsunuz?
Yazık size.
Yazık bize.
Yazık bu suskun ümmete!
Çocuklar Kurban, Biz Seyirci
İslam dünyasında bir çocuk öldüğünde, sadece bir can değil, bir umut, bir gelecek toprağa verilir.
Ama biz o çocukların adını dahi bilmeyiz.
Sosyal medya için paylaşıp geçeriz.
Bir dua eder, bir de "İnşallah" deriz, sonra unuturuz.
Ama Gazze unutmaz!
Çünkü toprağı İsrail tarafından katledilen çocukların kanıyla sulandı artık.
Kurban Bayramı mı dediniz?
Gazze'de kurban çocuklar!
Et yerine bedenler kesiliyor.
Kurbanlık koyunlar can derdindeyken, çocuklar çoktan gömülmüş oluyor!
Bir Vicdan Sınavıdır Gazze
Gazze bir coğrafya değil sadece.
Gazze bizim vicdanımızdır.
Sınav kağıdımızdır.
Kimin zalim, kimin suskun, kimin direnen olduğunu gösteren bir terazidir.
Şimdi sor kendine:
Sen bu terazinin neresindesin?
Susmak, İsrail’in cinayetlerine onay vermektir.
Göz yummak, siyonist zulmün ortağı olmaktır.
Yalnızca dua etmek yetmez.
Mazlumun sesi olmak, zalimi rahatsız etmek gerekir!
Bu bayramda çocuklarını giydirirken, bir düşün…
Gazze’de İsrail tarafından öldürülen çocuğun bayramlığı kefen.
Ve onun kurbanlığı, ömrü…