Bu sebeplerden dolayıdır ki fasık övülmez. Fasığı övmek Allah’a muhalefet etmektir, fıska rızadır, küfre rızadır. Rasulü Ekrem (sav)“Fasığı methetmeyin. Fasığı methederseniz arş titrer” yine “Fasıkları meteder, Salihleri zemmederseniz Allah gazaplarnır” buyurmaktadır. Hasan-ı Basri Hz.“Fasığa uzun ömürle dua eden yeryüzünde Allah’a isyan edilmesini seven kimsedir” buyuruyor. Mümin’e yaraşan fasığı kedere gark etmek için onu zemmetmektir. Fasığı öven Allah’ın gazabına uğramak suretiyle fasığa yaklaşır, yani fasık olur.
SÖYELENEN SÖZÜN İFADE ETTİĞİ MANADAN GAFİL OLMAK  
Daha ziyade dini içeriği olan konuşmalardaki sürçmeler olarak ifade edilir. Bu hususta Rasülü Ekrem (sav)“Fasık kimseye efendimiz demeyin, çünkü fasık efendiniz olursa rabbinizi gazaplandırmış olursunuz.“yine” Ben Müslümanlıktan uzağım diyen kimse, doğru konuşuyorsa dediği gibidir, şayet yalan söylüyorsa Salimen islamiyete dönemez, sizden biriniz konuşurken Allah’ın dilediği ve senin dilediğin şeklinde konuşmasın, Allah’ın dilediği sonra da senin dilediğin şeklinde konuşsun” hadisi şerifler-i konuyla alakalı örneklerdir.
AVAMIN YERSİZ SUÂLLERİ
Rasulü Ekrem (sav) “İnsanların sual sormakta o kadar ileri gideceğinden korkulur ki, hatta mahlukatı Allah yarattı, ya Allah’ı kim yarattı? diyecek kadar ileri giderler. Böyle bir suâl sordukları zaman ihlas suresini okuyun sonra biriniz üç kere soluna tükürerek şeytanın şerrinden Allah’a sığınsın“ buyurmaktadır. Musa (as)’a Hızır (as) bana uyacaksan ben sana anlatmadıkça herhangi bir şey hakkında soru sorma dedi. Sonra Musa (as) gemiyi niye tahrip ettin sorusunu sorunca Hızır(as)’ın ikazı üzerine unuttuğum için bana çıkışma, gücümün yetmediği şeyden beni sorumlu tutma dedi. Nihayet sabredemeyip üçüncü soruyu sorunca “işte bu benimle senin ayrılığındır“ dedi ve ayrıldı. Ümmetlerin helak olmalarının sebebi çok soru sormaları ve peygamberlerine ihtilaf etmeleridir.
Netice olarak diyebiliriz ki ağızdan çıkan sözler beş değişik grup da toplanabilir. 1-Faydası ve zararı olmayan boş konuşmalar; bu tür konuşmalar zikrullah’a ve tefekküre engeldir, zaman israfıdır, onun için terk edilmesi vaciptir. 2-Kar ve zararı karışık konuşmalar; Kâr için konuşurken gıybet etmek, nemmamlık yapmak, gibi dinen haram olan zararlı sözler sarf etmektir ki kesinlikle haramdır, bu tür konuşmaları terketmek de mümin için vaciptir. 3-Tamamen zararlı olan konuşmalar; bu tür konuşmaları terk etmek mümin için farzdır, imanın gereğidir. 4-Sadece faydalı olan sözler; bu tür sözlerde kişinin kendisini methetmek dolayısıyla nefsin kabarmasına sebebiyet vermek veya riya tehlikesi vardır, onun için sükut efdaldir. 5-Farz olan konuşmalar; Hakkı söylemek, Allah’ın emirleri ile emretmek, yasakları ile yasaklamak ve bu farzı işlerken Allah’ın rızasından başka bir amaç taşımamak. Toplumda iyilikle emreden, kötülüklerden sakındıran bir grubun daima var olması ilahi bir emirdir. Resulü Ekrem (sav) “Kim iyiliği emreder, kötülüklerden nehy ederse o yeryüzünde Allah’ın Resulünün ve onun kitabının halifesidir.” Yine “Nefsim kudret elinde olan Allah’a yemin ederim ki ya iyiliği emreder, kötülüklerden men edersiniz yahut Allah(cc) hak ettiğiniz azabı üzerinize gönderir, sonra kurtulmak için Allah’a yalvarırsınız da duanız kabul edilmez” buyurmaktadır. Bu durumda beşinci grup dışındaki hallerde konuşmamak yani sukut etmek gerekir.